Son yıllarda tarım sektöründe yaşanan istihdam sorunları, birçok çiftçinin başını ağrıtmaya devam ediyor. Özellikle hayvancılık alanında çalışan çoban bulmakta yaşanan zorluklar, sektörde krize sebep oldu. İddialara göre, bazı bölgelerde aylık 60 bin TL gibi yüksek maaşlarla çoban arayan çiftçiler bile aradıkları istihdamı bulmakta zorlanıyor. Durum böyle olunca, çiftçiler kendi aralarında sıra sistemi kurarak işe alım sürecini kolaylaştırma yolu seçtiler. Peki, bu sıra sistemi nedir? Gerçekten işe yarayacak mı? İşte tüm detaylar...
Tarım ve hayvancılık, ülkemizin önemli ekonomik sektörlerinden birini oluşturuyor. Ancak bu sektörde çalışacak nitelikli eleman bulmak, zamanla giderek zorlaşıyor. Çobanlık gibi geleneksel meslekler için genç iş gücünün ilgisizliği, bunun temel sebeplerinden biri olarak öne çıkıyor. Eğitim, sosyal stigma ve çalışma koşulları gibi birçok faktör, bu mesleğe olan ilgiyi azaltıyor. Özellikle büyük şehirlerde yaşayan gençlerin, şehir dışındaki kırsal alanlarda çalışmayı istememesi, iş bulma sorununu daha da artırıyor.
Birçok çiftçi, çoban bulmak için yüksek maaşlar teklif etmesine rağmen, bu durumun işe yaradığını söylemek mümkün değil. Geçtiğimiz günlerde bir grup çiftçi, hayvancılık sektöründeki bu sorunları gündeme getirmek amacıyla bir araya geldi. Tarım ve Orman Bakanlığına yapılacak olan şikayetlerde, "60 bin TL maaşla çoban bulamıyoruz" ifadesi sıkça yer aldı. Bu kriz, sadece contralarını değil, hayvancılık endüstrisini de olumsuz bir şekilde etkiliyor.
Çiftçilerin aralarındaki çözüm önerisi olarak geliştirdiği sıra sistemi, aslında oldukça basit bir mekanizma sunuyor. Çiftçiler, belli dönemlerde bir araya gelecek ve özgeçmişlerini paylaşacaklar. Öncelikle ihtiyaçları olan çoban sayısını belirleyecekler. Daha sonra, ihtiyaçları olan sayıya ulaşana kadar, bir nevi "bekleme listesi" oluşturacaklar. Bu sistem sayesinde karşılıklı olarak, ihtiyaç duyulan çobanların temin edilmesi hedefleniyor. Kayıtların takibi, iletişim ve randevu gibi tesislerin sağlanması amacıyla bir dijital platform da kullanılabilir. Böylece tüm süreç daha şeffaf hale gelecektir.
Bu sıra sistemi, çiftçiler arasında dayanışmayı artırırken aynı zamanda istihdam sorununun çözülmesine katkı sağlamayı hedefliyor. Çiftçiler, bu alanda deneyimli olanları seçmek adına, geçmiş çalışmaları ve referansları ise göz önünde bulundurarak iş seçim sürecini de büyük ölçüde kolaylaştırmayı amaçlıyor. Ancak bu sistem, sadece çoban bulma problemiyle sınırlı kalmayacak; aynı zamanda çiftçilerin, potansiyel iş gücüne daha yakın olmasına imkan tanıyacak.
Sonuç olarak, tarım sektöründe çoban bulma sıkıntısı, modern çözümler ve dayanışma ile aşılmaya çalışılıyor. Çiftçilerin kendi aralarında kurduğu bu sıra sistemi, belki de gelecekteki iş gücü talepleri için bir örnek teşkil edebilir. Ülkemizin tarım ve hayvancılık sektörü için bu gibi yenilikçi yaklaşımların benimsenmesi oldukça önemlidir. Çünkü sadece bireysel değil, toplumsal bir sorunla karşı karşıyayız. Dolayısıyla, etkili bir iş gücü yaratmak için yeni yöntemler geliştirilmeli ve uygulanmalıdır.
