Son yıllarda, boşanan kadınlar için uygulanan 300 gün bekleme süresi ülke genelinde çokça tartışılan bir konu haline geldi. Bu bekleme süresi, boşanmış kadınların yeniden evlenmelerinden önce 300 gün boyunca yeni bir ilişkiye başlamalarını yasaklıyor ve hukuki açıdan birçok zorluğu beraberinde getiriyor. Kadın hakları savunucuları, bu uygulamanın kadınların hayatını kısıtladığını ve cinsiyet eşitliği açısından son derece geride bir uygulama olduğunu savunuyor. Türkiye'de bu yasağın kaldırılmasına ilişkin talepler giderek artarken, gözler Anayasa Mahkemesi'ne (AYM) çevrildi. AYM’nin bu konuda alacağı karar, hukukun kadınlar açısından nasıl işleyeceği ve gelecekteki yasaların ne yönde şekilleneceği konusunda çok büyük bir öneme sahip.
Boşanma sürecinin ardından bazı hukuki nedenlere dayanarak getirilen 300 gün yasakları, Türk Medeni Kanunu çerçevesinde, boşanmış kadınların hamilelik durumunu kontrol altına almak amacıyla konulmuş bir düzenleme olarak öne çıkıyor. Ancak, bu durum, gerçekte kadınların sosyal hayata katılmalarını zorlaştıran ve cinsiyet ayrımcılığına yol açan bir uygulama olarak değerlendiriliyor. Boşanmış bir kadının, eski eşinin çocuk sahibi olma ihtimalinin önüne geçmek isteyen bu hukuki düzenlemenin, birçok kez kadınların insan hakları ihlali olarak yorumlandığını söylemek mümkün.
Özellikle kadınların tekrar evlenme arzusu ve sosyal hayatlarına dönme istekleri, bu tür yasaklarla sınırlandırıldığında derin bir mağduriyet ortaya çıkıyor. Kadın hakları savunucuları, bu uygulamanın günümüz koşullarında geçerliliğini yitirdiğini ve kadınların kendi hayatlarını özgürce yönlendirme haklarının önünde büyük bir engel teşkil ettiğini ifade ediyor. Bu bağlamda, AYM’nin yasağın kaldırılmasına yönelik alacağı bir karar, Türkiye genelinde kadınların hakları ve özgürlükleri açısından bir dönüm noktası olarak kabul edilebilir.
Anayasa Mahkemesi’nin önündeki bu dava, yalnızca 300 gün yasaklarının kaldırılmasıyla sınırlı değil, aynı zamanda kadın haklarının daha geniş bir perspektiften ele alınmasına yönelik bir fırsat sunuyor. Mahkeme, bu karar ile toplumsal cinsiyet eşitliği ilkesine bağlı kalınarak, kadınların bireysel haklarına saygı gösterilmesi gerektiğini de vurgulamakta. Kadınların yeniden evlenebilme ve sosyal yaşamlarına dönebilme haklarına engel teşkil eden uygulamaların, modern hukuk sistemlerinin temel prensipleriyle bağdaşmadığını ortaya koyan AYM, bu noktada çok önemli bir sorumluluk taşıyor.
Eğer AYM bu yasakları kaldırırsa, özellikle boşanmış kadınların hayatlarını yeniden inşa edebilmeleri için büyük bir adım atılmış olacak. Diğer yandan, bu durum toplumda aile yapısının da nasıl evrileceği üzerine önemli tartışmalara yol açacak. Boşanma oranlarındaki artışın yanı sıra, kadınların bağımsızlıklarına yönelik farklı sosyal dinamiklerin de ortaya çıkmasına yol açabileceği düşünülmektedir. AYM’nin alacağı kararın, yalnızca hukuki bir yenilik değil, aynı zamanda toplumsal bir değişim olarak da değerlendirilmesi gerekmektedir.
Sonuç olarak, 300 gün yasağının kalkıp kalkmayacağı konusu, sadece boşanmış kadınların hayatını etkilemekle kalmayacak, aynı zamanda Türkiye'de kadına yönelik ayrımcılığın sona erdirilmesi adına atılacak önemli adımlardan biri olarak tarihe geçecektir. AYM’nin vereceği kararın oldukça dikkatle izleneceği aşikâr. Çünkü bu, sadece hukukun değil, aynı zamanda toplumsal normların da yeniden şekillenmesine katkıda bulunacak bir gelişim sürecini beraberinde getirecektir. Boşanmış kadınların seslerinin duyulması ve haklarının savunulması, her zamankinden daha elzem hale gelmektedir. Tüm gözler AYM’nin üzerinde. Bu kararla birlikte, Türkiye, kadın hakları konusunda önemli bir dönüm noktasına ulaşabilir.
